Jednak jeszcze trudniej jest schudnąć, gdy cierpimy na niedoczynność tarczycy, stan, który utrudnia nasze próby zrzucenia zbędnych kilogramów. Niedoczynność tarczycy określa się jako niedoczynność gruczołu tarczowego, czyli występuje wtedy, gdy tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów, jak powinna, aby organizm
Mając Hashimoto jak schudnąć, kiedy mamy wrażenie, że tyjemy nawet od powietrza? Otyłość jest dużym problemem Hashimoto. Z ostatnich badań wynika, że niedoczynność tarczycy może mieć niebagatelny wpływ na zwiększoną masę ciała. W jeden z prac naukowych, po zbadaniu grupy 50 kobiet chorych na hashimoto stwierdzono, że tylko 35% ma prawidłową masę ciała, natomiast aż 66% charakteryzuje się zaburzonym BMI. Wśród tych 66% badanych kobiet 3% ma niedowagę, ale aż 35% cierpi na nadwagę a 28% na otyłość. Z takich danych można wyciągnąć wnioski, ze hashimoto może mieć wpływ na masę ciała. Cierpiąc na Hashimoto jak schudnąć w takim razie zdrowo i skutecznie?Otyłość a inne chorobyPewne jest, że zarówno otyłości, jak i nadwagi nie można bagatelizować. To nie tylko problem osób z hashimoto, ale coraz powszechniejszy problem współczesnego społeczeństwa, który przyczynia się do powstawania w konsekwencji takich chorób jak np. cukrzyca czy nadciśnienie. Zatem każdy z nas powinien wiedzieć, niezależnie czy choruje na cukrzycę czy Hashimoto jak schudnąć skutecznie, ale i jak schudnąć – kluczowa zasadaW przypadku nadmiernej masy ciała często słyszymy, że powinniśmy się więcej ruszać i zdrowo jeść, ale co to tak naprawdę znaczy? Jaki jest realny sposób utraty kilogramów? W przypadku zarówno osób zdrowych, jak i tych z niedoczynnością tarczycy redukcja, czyli utrata nadmiernej masy ciała wiąże się ze stworzeniem tzw. Deficytu kalorycznego. Deficyt kaloryczny polega na dostarczaniu w codziennej diecie mniejszej liczby kalorii niż wynosi całkowite zapotrzebowanie kaloryczne na dobę (CPM – Całkowita Przemiana Materii). Na przykład, jeżeli Twoje całkowite zapotrzebowanie kaloryczne wynosi 2000 kcal a w planach mamy redukcję masy ciała, to powinniśmy spożywać poniżej tych dwóch tysięcy kalorii. Zwykle obniża się kaloryczność o ok. 10%. Aby obliczyć ile kalorii spalamy można zastosować dostępne w internecie wzory czy kalkulatory. Jeśli chcesz skorzystać z naszego narzędzia, aby ustalić, czy Twoje BMI jest prawidłowe wystarczy kliknąć jak schudnąć a raczej… z kim!Należy pamiętać, że najbezpieczniej każdą redukcję masy ciała przeprowadzać pod okiem dietetyka klinicznego. Zwłaszcza jeśli chorujemy na niedoczynność tarczycy lub Hashimoto. Dlaczego? Ponieważ tarczyca bardzo źle toleruje zbyt nisko kaloryczną dietę a z kolei przy za małym deficycie kalorycznym nie zauważysz żadnych efektów. Dietetyk pomoże nam ułożyć jadłospis bogaty w składniki cenne przy redukcji masy ciała w Hashimoto – białko, selen, cynk, żelazo, błonnik ujemnego bilansu kalorycznego“Mam Hashimoto jak schudnąć skoro nawet na głodówce tyję?!”. Pamiętaj! Nie potrzebujesz żadnych restrykcyjnych diet, detoksów i głodówek. Wystarczy deficyt kaloryczny! W grupie 50 kobiet chorych na hashimoto przeprowadzono eksperyment polegający na zastosowaniu zbilansowanej (czyli dostarczającej organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych i energetycznych) diety o deficycie kalorycznym 500kcal. Eksperyment trwał 9 tygodni i przyczynił się do utraty masy ciała u badanych kobiet o 3-6kg. Z obserwacji wynika, że korzystny wpływ na utratę masy ciała kobiet chorych na hashimoto jest dostarczanie wraz z dietą zwiększonych ilości białka i błonnika pokarmowego oraz stosowanie diety regularnie przez okres dłuższy niż 8 tygodni. Mając Hashimoto jak schudnąć wprowadzając aktywność fizyczną? Dieta to jednak nie wszystko, u wielu osób z niedoczynnością tarczycy typu hashimoto zauważa się niewielka aktywność fizyczna, a to właśnie ona pomaga zauważyć szybciej efekty oraz utrzymać organizm w dobrej kondycji fizycznej. Pacjenci z zaburzeniami czynności tarczycy są w grupie osób narażonych na choroby takie jak cukrzyca, choroby sercowo- naczyniowe czy osteoporozy dlatego tak ważne jest, aby wspomagać organizm za pomocą ćwiczeń i utrzymywać go w jak najlepszej „formie”. Kwestia ćwiczeń jest bardzo indywidualna i na pewno każdy znajdzie coś dla odchudzania, nie jest taki trudny!Nie daj się nabrać na żadne detoxy, diety sokowe, kapuściane i inne. Każda ta dieta ma za zadanie działać na zasadzie ujemnego bilansu kalorycznego. Różnią się one jedynie restrykcjami, których nie zawsze potrzebujesz. Osoby chorujące na Hashimoto czy niedoczynność tarczycy czasem, w zależności od stanu zdrowia muszą zrezygnować z nabiału lub glutenu. Nie jest to jednak wymagane u każdego! Możesz zatem stosować prostą, zbilansowaną dietę bez wyrzeczeń, trzymać się jedynie ujemnego bilansu kalorycznego i nadal chudnąć! Oprócz zmniejszonej kaloryki warto zwrócić uwagę również na:prawidłowe nawodnieniesen i odpoczynek, redukcję stresu regularność posiłkówprawidłowe komponowanie posiłków (białka, węglowodany złożone i zdrowe źródła tłuszczu)konsekwencja i cierpliwość w działaniuPodsumowanie Posiadając Hashimoto jak schudnąć, aby znów cieszyć się zdrowiem i upragnioną sylwetką? Sekret już znasz! Aby schudnąć przy hashimoto należy stosować zbilansowana dietę o obniżonej wartości kalorycznej (z deficytem kalorycznym). Dodatkowo należy zwiększyć zawartość białka i błonnika pokarmowego (który należy zwiększać stopniowo i pod okiem dietetyka). Przyda się też regularność w jej stosowaniu oraz wspomagać swój organizm regularna aktywnością fizyczna. Po wiele świetnych przepisów pozwalających schudnąć nawet chorując na niedoczynność tarczycy zajrzyj do naszej aplikacji Hashiona!
Aktywność fizyczna u osób z Hashimoto jest zalecana! Świetną opcją są spacery, joga, jogging, pilates, jazda na rowerze, czy skakanie na skakance. Wiele Pań po wdrożeniu aktywności fizycznej, zauważa znaczną poprawę reakcji na stres, przyspieszenie metabolizmu, lepsze samopoczucie, a także zwiększenie energii w ciągu dnia.Znużenie, ogólne wyczerpanie fizyczne, problem ze zmotywowaniem się do rutynowych czynności, poranne niewyspanie – brzmi znajomo? To objawy typowe dla niedoczynności tarczycy, które utrudniają codzienne funkcjonowanie, pracę, naukę, aktywność ruchową. Zmęczenie jest dla wielu osób jednym z najbardziej uciążliwych objawów Hashimoto. Czy istnieją skuteczne metody na wyeliminowanie tego problemu? Oto plan radzenia sobie z uczuciem zmęczenia i znużenia: 1. Skorzystaj z pomocy specjalistów Kiedy tarczyca produkuje zbyt mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu, mogą wystąpić bardzo uciążliwe objawy, w tym przewlekłe zmęczenie. Nawet pomimo dbania o odpowiednią dawkę snu i relaksu, spadek sił może nie ustępować, utrudniając spełnianie codziennych obowiązków i czerpanie przyjemności z tego, co do niedawna sprawiało tak wiele radości i satysfakcji. Jeśli ten problem dotyczy Ciebie, nie ignoruj go i poproś lekarza, aby podpowiedział Ci, jak sobie z nim radzić. Kolejnym sposobem jest przestrzeganie zasad dobrze zbilansowanej diety, która odgrywa niebagatelną rolę w łagodzeniu objawów niedoczynności. W określeniu składników odżywczych, których najbardziej potrzebuje teraz Twój organizm, oprócz lekarza pomoże Ci dietetyk. 2. Upewnij się, że masz odpowiednio dobraną dawkę leku Wskazówką będą w tym przypadku optymalne wyniki badań poziomu TSH – najlepiej, jeśli wykażą wartość poniżej poniżej mU/l (mimo, iż normy zakładają szerszy zakres). Sprawdź także, czy stężenia hormonów FT3 i FT4 mieści się w 50-90% górnej granicy normy. U niektórych osób problemem mogą okazać się także zaburzenia konwersji hormonu FT4 do FT3, wynikające ze źle skomponowanej i ubogiej w ważne składniki odżywcze diety oraz przewlekłego stresu. Warto pamiętać, że hormonem, który odgrywa rolę głównego dostarczyciela energii, jest właśnie FT3. Tutaj możesz sprawdzić optymalny poziom hormonów. U niektórych osób sprawdza się, chociaż wciąż rzadko stosowana, terapia kombinacją T3/T4 (preparatem Novothyral). 3. Sprawdź poziom witaminy D3 i uzupełnij ewentualne niedobory Odpowiedni poziom witaminy D3 możesz sobie zapewnić poprzez dietę, umiarkowaną ekspozycję na słońce oraz suplementy. Rekomendowana dawka suplementacyjna dla osób dorosłych wynosi 800 – 2000 zależnie od masy ciała, w okresie od września do kwietnia lub przez cały rok (w przypadku niewystarczającej syntezy). Dla dobrego samopoczucia wskazane jest osiągnięcie poziomu witaminy D3 60-80 mg/dL. Więcej o witaminie D3 przeczytasz tutaj. 4. Uzupełnij zapotrzebowanie na witaminy z grupy B Witaminami, które mają szczególne znaczenie w radzeniu sobie ze zmęczeniem, są witaminy z grupy B. Ze względu na ich rozpuszczalność w wodzie trudno je przedawkować, ale też trudno zgromadzić „na zapas”. Spełniają w organizmie bardzo wiele różnych funkcji, a wspólnym mianownikiem jest ich wpływ na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Wśród objawów ich niedoboru znajdują się znużenie, zmęczenie, zaburzenia snu, a nawet depresja. Osoby cierpiące na chorobę Hashimoto są szczególnie narażone na deficyty składników odżywczych, w tym witamin z grupy B. Do wyczerpania zapasów często dochodzi w stresujących sytuacjach, które w wielu przypadkach poprzedzają wystąpienie choroby autoimmunologicznej. Które witaminy z grupy B mają szczególne znaczenie dla osób borykających się ze zmęczeniem i znużeniem w przebiegu Hashimoto? Kobalamina (witamina B12) W kontekście choroby Hashimoto często mówi się o witaminie B12. Jej niedobór przyczynia się do rozwoju niedokrwistości megaloblastycznej, która może współwystępować z Hashimoto. Tymczasem do objawów niedokrwistości należą właśnie osłabienie, łatwa męczliwość, słaba koncentracja i zawroty głowy. Wskazane jest zatem kontrolowanie stężenia witaminy B12 w organizmie i uzupełnienie jej przy pomocy diety, ewentualnie suplementacji w dawkach i formie wskazanej przez lekarza. Naturalnie witamina B12 występuje w mięsie, rybach, żółtkach jaj. Tiamina (witamina B1) Szczególną witaminą jest także witamina B1. Już niewielki niedobór tego składnika powoduje problemy z koncentracją, wyczerpanie, rozdrażnienie, stany depresyjne, a ponadto problemy z trawieniem węglowodanów i niskie ciśnienie krwi. Zwiększenie w diecie podaży witaminy B1 może więc poskutkować wzrostem wigoru i chęci do działania. Źródłami witaminy B1 są produkty zbożowe z pełnego przemiału, mięso, mleko, jaja, orzechy. Jeśli Twoja dieta nie jest w stanie pokryć zapotrzebowania, zapytaj specjalistę o możliwość suplementacji. Dobrym pomysłem może okazać się przyjmowanie kompleksu witamin z grupy B (tiaminy – witaminy B1, ryboflawiny – witaminy B2, witaminy B3, kwasu pantotenowego – witaminy B5, witaminy B6, kwasu foliowego – witaminy B9, witaminy B12), jednak o tym także powinien zadecydować lekarz. O niedoborach witamin i mierałów możesz przeczytać tutaj. 5. Kontroluj poziom żelaza i ferrytyny Zmęczenie, osłabienie, problemy z koncentracją – to sygnały, które mogą wskazywać na niedobór żelaza. Dobrym wskaźnikiem informującym, czy w organizmie jest wystarczająco dużo żelaza, jest ferrytyna – białko, które odpowiada za jego magazynowanie. Przyjmuje się, że dla kobiet optymalny poziom ferrytyny mieści się w granicach 12-150 ng/ml, jednak w przypadku zaburzeń funkcji gruczołu tarczowego czasami zalecane jest stężenie 90-110 ng/ml. 6. Upewnij się, czy nie cierpisz na nietolerancje pokarmowe Osoby chorujące na Hashimoto często borykają się z nietolerancjami niektórych składników pokarmowych, a jednym z objawów jest przewlekłe zmęczenie. Pomocne może więc okazać się odstawienie produktów mlecznych, glutenu lub soi. Jednym ze sposobów na przekonanie się, czy właśnie nietolerancja powoduje złe samopoczucie, jest przeprowadzenie pod okiem specjalisty okresowej diety eliminacyjnej. Dla pewności można natomiast wykonać testy laboratoryjne. 7. Sprawdź poziom cukru we krwi Jeżeli zmęczenie dopada Cię po posiłkach, warto zgłosić się na badanie krzywej cukrowej z oznaczeniem insuliny, aby sprawdzić, czy w grę wchodzi insuliooporność. Na co dzień staraj się natomiast komponować dietę bazującą na produktach o niskim indeksie glikemicznym, dzięki czemu unikniesz gwałtownych wahań cukru we krwi. 8. Zbadaj nadnercza Zrób to zwłaszcza wtedy, jeśli często jesteś zmęczona o poranku. Badanie polega na oznaczeniu poziomu kortyzolu we krwi. Aby naturalnie wspomóc pracę nadnerczy, możesz wypróbować Ashwagandhę, która jest tzw. adaptogenem, wspomagającym odporność organizmu na stres, polecanym w okresach wyczerpania czy obniżonego nastroju. Z jednej strony koi nerwy i wycisza, poprawia jakość snu, a z drugiej dodaje energii do działania. 9. Spędzaj dużo czasu na świeżym powietrzu i bądź aktywna Aktywność fizyczna dodaje wigoru i pomaga utrzymać dobrą kondycję. Nie powinna być jednak zbyt intensywna, aby nie wyczerpywała organizmu i nie pogłębiała stanu zapalnego. 10. Bądź dla siebie dobra i okaż sobie wyrozumiałość Efekty terapii choroby Hashimoto i związanej z nią niedoczynności tarczycy nie pojawiają się od razu. Ciągłe zmęczenie i zaburzenia nastroju same w sobie są źródłem kolejnych frustracji. Choroba powinna jednak skłonić Cię do zwolnienia tempa i skupienia się na leczeniu. Tylko w ten sposób będziesz w stanie uporać się z codziennymi problemami i małymi krokami wracać do dawnej formy. Ciborowska H., Rudnica A. Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014, s. 123-135 Wentz I. Hashimoto. Jak w 90 dni pozbyć się objawów i odzyskać zdrowie. Wydawnictwo Otwarte, Kraków 2017, s. 198-201 Zakrzewska E., Zegan M., Michota-Katulska E. Zalecenia dietetyczne w niedoczynności tarczycy przy współwystępowaniu choroby Hashimoto. Bromatologia i Chemia Toksykologiczna. XLVIII, 2015 (2):117–127 Karlikowska M. Niedokrwistość megaloblastyczna. Data dostępu: Jak walczyć ze zmęczeniem, gdy tarczyca słaba? Data dostępu: Tiamina a zmęczenie w Hashimoto. Data dostępu: Zmęczenie w Hashimoto. Data dostępu: Trentini D. 10 Signs You Have Adrenal Stress and Natural Treatments For. Data dostępu:
Choroby autoimmunologiczne lubią iść w parze. Zdarza się, że osoby z Hashimoto chorują też na celiakię. Wtedy wyłączenie glutenu jest konieczne. Natomiast jeśli ktoś nie odczuwa żadnych dolegliwości po zjedzeniu produktów zawierających gluten – nie ma potrzeby, aby wykluczyć go z diety. Przyznaję, tytuł wpisu może być trochę mylący, bo zasady odchudzania są takie same, niezależnie od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy mamy niedoczynność tarczycy albo chorobę Hashimoto. Ewentualnie w przypadku towarzyszącej insulinooporności należy dodatkowo pomyśleć o niskim indeksie glikemicznym diety, ale o tym planuję osobny wpis. Dziś podstawy diety redukcyjnej w trzech punktach, ze szczególnym uwzględnieniem problemów związanych z odchudzaniem przy niedoczynności tarczycy i Hashimoto. 1. Jak schudnąć? Podstawa to deficyt energetyczny Pomimo licznych teorii na temat diety w niedoczynności tarczycy – dotyczących glutenu, nabiału, strączków, warzyw psiankowatych (polecam mój poprzedni wpis TUTAJ), wciąż kaloryczność diety to podstawa. Nawet jeśli zdrowo się odżywiasz, ale jesz więcej kilokalorii, niż spalasz – przytyjesz. Podstawą redukcji masy ciała jest deficyt kaloryczny. I tak, nawet jedząc słodycze i fast-foody (do czego absolutnie nie zachęcam), ale wciąż utrzymując deficyt kaloryczny – schudniesz. Podstawowa przemiana materii (PPM) Skąd masz wiedzieć, ile kalorii spożywać, żeby schudnąć? Na początek musisz obliczyć swoją podstawową przemianę materii (PPM) na podstawie swojej płci, wieku, wzrostu i masy ciała. Znajdziesz w Internecie wiele kalkulatorów, które Ci w tym pomogą, np.: Całkowita przemiana materii (CPM) Następny krok to obliczenie całkowitej przemiany materii, która jest uzależniona od poziomu aktywności fizycznej, czyli tzw. współczynnika PAL. Standardowo przyjmuje się poniższe wartości: osoba leżąca (brak aktywności) = 1,2 niska aktywność (lekki wysiłek 1-3 razy w tygodniu) = 1,4 umiarkowana aktywność (umiarkowany wysiłek 3-5 razy w tygodniu) = 1,6 wysoka aktywność (intensywny wysiłek 6-7 razy w tygodniu) = 1,8 itd. Ważne, aby szczerze ocenić swoją aktywność, co nie jest łatwe. Zwykle mamy tendencję do przeceniania swojej aktywności fizycznej. Jeśli ktoś pracuje po 10h dziennie przed komputerem, a 3 razy w tygodniu pójdzie na crossfit, to nie oszukujmy się – choćby był to mega intensywny trening, to jego aktywność fizyczna ogólnie jest bardzo niska. Zdecydowanie wyższy poziom aktywności ma osoba, która niczego nie trenuje, ale np. codziennie dojeżdża do pracy rowerem, w pracy ma sporo ruchu, wszędzie chodzi na piechotę, a do tego codziennie wieczorem przez godzinę spaceruje z psem. Gdy już oszacujemy swoją aktywność, wystarczy przemnożyć współczynnik PAL przez PPM, aby uzyskać swoją całkowitą przemianę materii. CPM = PPM x PAL Deficyt kaloryczny Po obliczeniu całkowitego zapotrzebowania należy zaplanować deficyt. Różne są metody, aby to zrobić. Niektórzy po prostu odejmują 500 kcal, co czasem się dobrze sprawdza, czasem niekoniecznie. Ja polecam obcinanie kaloryczności o dany % w zależności od początkowej masy ciała. Jeśli startujemy z lekką nadwagą albo nawet z prawidłową masą ciała, to warto odjąć 10-15% od całkowitego zapotrzebowania. Zwykle będzie to w okolicy 200-300 kcal. Odejmując na wstępie 500 kcal w niektórych przypadkach można uzyskać kaloryczność poniżej podstawowej przemiany materii, co nie jest korzystne. Z kolei jeśli mamy więcej kilogramów do zrzucenia, albo BMI wskazuje już otyłość, to możemy zredukować kaloryczność nawet o 20-30% od CPM. Przykład Kobieta, 50 lat, 170 cm wzrostu, 85 kg PPM = 1500-1550 kcal PAL = 1,4 (praca siedząca, 2x w tygodniu fitness, 1x rower) CPM = 2100 kcal Deficyt na początek może wynosić np. 20%, co daje nam 1700 kcal. Uwaga! Powyższe wyliczenia to podstawa, ale są obarczone pewnym błędem. Mogą wyjść spore różnice z różnych wzorów na PPM. Dodatkowo wybór współczynnika aktywności fizycznej jest niełatwy, a ludzie mają tendencję do zawyżania swojej aktywności fizycznej. W związku z tym uzyskana wartość całkowitej przemiany materii służy jako punkt wyjścia. Po zastosowaniu wyliczonej kaloryczności w praktyce należy obserwować zmiany masy ciała i wtedy na bieżąco korygować kaloryczność diety. Czy te obliczenia sprawdzą się w niedoczynności tarczycy? Przy niedoczynności tarczycy podstawowa przemiana materii może być obniżona nawet o 30% w sytuacji, gdy hormony tarczycy nie są uregulowane. Przy obniżonym FT4 i FT3 może się okazać, że założony deficyt nie skutkuje redukcją masy ciała. Wtedy należałoby teoretycznie obniżyć jeszcze kaloryczność diety, ale to niestety niesie ze sobą ryzyko niedoborów. Z kolei niedobory pokarmowe mogą wpłynąć negatywnie na pracę tarczycy i mamy błędne koło. Dlatego podstawą jest współpraca z lekarzem i uregulowanie hormonów oraz rozsądna, indywidualnie dobrana dieta. Nie obniżaj kaloryczności diety w nieskończoność Drogi do wytworzenia deficytu energetycznego są dwie – zmniejszenie kaloryczności diety lub zwiększenie aktywności fizycznej. Najlepsze efekty oczywiście przynosi połączenie obu tych elementów. Zawsze zachęcam do ruchu i uprawiania na początek nawet najprostszych aktywności typu spacery – jest to lepsze rozwiązanie niż ciągłe zmniejszanie ilości jedzenia. Warto sobie uświadomić, że jedzenie to nie tylko kalorie. Wraz z nim dostarczamy sobie licznych substancji odżywczych, składników mineralnych, witamin itp. Im niższa kaloryczność diety, tym większe ryzyko, że nie dostarczymy sobie jakiegoś ważnego składnika i w dłuższej perspektywie nabawimy się niedoboru np. wapnia czy żelaza (to dwa pierwiastki, których najczęściej brakuje w diecie przeciętnej osoby). Oczywiście nawet jedząc dużo, można doprowadzić do niedoborów. Jeśli dieta jest mało urozmaicona, bazuje na przetworzonych, mało wartościowych produktach, to nie trudno o liczne braki witamin. Jednak im bardziej ograniczamy ilość spożywanych kalorii, tym większe znaczenie ma każda z nich. I powinniśmy zadbać, aby niosła ze sobą jak najwięcej innych wartości poza energią. 2. Jak schudnąć? Zadbaj o odpowiednią podaż białka Jak już ustaliliśmy, kalorie są najważniejsze. W następnej kolejności warto przemyśleć rozkład makroskładników, czyli białka, węglowodanów i tłuszczu. Nie będę rozpisywać się tutaj na temat diet wysoko- i nisko-węglowodanowych. Skupię się na białku, które jest najistotniejsze podczas odchudzania, szczególnie przy niedoczynności tarczycy i Hashimoto. Pełnowartościowe białko jest źródłem aminokwasu tyrozyny – niezbędnego do syntezy tyroksyny i trójjodotyroniny (hormonów tarczycy). Zbyt niska podaż białka podczas diety redukcyjnej może spowodować utratę tkanki mięśniowej, a także nasilać uczucie głodu. Ile tego białka? Najlepiej ilość białka podawać w gramach na kilogram masy ciała, nie jako procentowy udział w kaloryczności diety. Oczywiście zalecenia są bardzo różne. Według IŻŻ dla zdrowych dorosłych osób jest to 0,9 g/kg masy ciała. Być może dla niektórych osób będzie to wystarczająca ilość. Jednak podczas redukcji masy ciała lepiej jest ją zwiększyć. Najlepiej, aby wynosiła 1,2 – 1,5 g/kg masy ciała. Czyli w przypadku osoby o masie ciała 85 kg byłoby to od 102 do 127,5 g białka dziennie. W praktyce przy obniżonej kaloryczności diety u osób mało aktywnych ciężko jest upchać 1,5 g/kg masy ciała. Dieta musiałaby się składać głównie z chudego mięsa i twarogu 😉 Dlatego zwykle stosuję 1,2 g/kg masy ciała. No dobra, a ile to jest w praktyce? Żeby Wam trochę zobrazować tę ilość, poniżej podaję zawartość białka w standardowych porcjach różnych produktów. 100 g piersi z kurczaka – 21,5 g białka 100 g łososia – 19,9 g białka 100 g twarogu półtłustego – 18,7 g białka 150 g jogurtu białkowego (np. skyr) – 18 g białka 1 jajo kurze – 7 g białka 150 g jogurtu naturalnego (2%) – 6,5 g białka 50 g soczewicy czerwonej (suche nasiona) – 12,7 g białka* 100 g fasoli czerwonej z puszki – 5,2 g białka *Może się wydawać, że soczewica jest najlepszym źródłem białka, skoro w 100 g ma go więcej niż pierś z kurczaka. Trzeba jednak pamiętać o tym, że pierś z kurczaka to w zasadzie prawie czyste białko i 100 g dostarcza tylko 98 kcal. Z kolei 100 g soczewicy to 25,4 g białka, ale również 49 g węglowodanów i 3g tłuszczu, co w sumie daje 341 kcal. Ile trzeba zjeść w ciągu dnia, żeby uzbierać 100g białka? Na przykład: 150 g piersi z kurczaka, 2 jaja kurze, 100 g twarogu półtłustego, 200 g jogurtu naturalnego i 50 g soczewicy Całkiem sporo, co? 😉 Ale uwaga, produkty typu kasza, orzechy czy płatki owsiane też dostarczają nam białka, chociaż oczywiście dużo mniejsze ilości. Dlatego w praktyce w jadłospisie znajdą się mniejsze porcje typowych, wyżej wymienionych źródeł białka. Nie można też przeginać i jeść tylko produktów wysokobiałkowych. Jak wiadomo dieta Dukana nie jest zdrowa 😉 3. Jak schudnąć bez diety? Czyli wysoki indeks sytości i niska gęstość energetyczna posiłków Wiele osób, które trafiają do mnie na konsultacje (nie tylko z niedoczynnością tarczycy), obawia się, że będą chodzić głodne na diecie. W 99% przypadków okazuje się, że jest wręcz odwrotnie – jedzenia jest tyle, że nie są w stanie na początku wszystkiego zmieścić. Nawet jeśli to tylko 1500 kcal. Z czego to wynika? Przede wszystkim z tzw. gęstości energetycznej i indeksu sytości produktów, z których skomponowana jest dieta. Czasem poprzez dbanie o wysoki indeks sytości i niską gęstość energetyczną można stworzyć deficyt energetyczny bez liczenia kalorii. Indeks sytości (IS) Indeks sytości pokazuje, jak bardzo najemy się danym produktem. Jeśli dieta opiera się w większości na produktach o wysokim indeksie sytości, to jest mniejsze ryzyko wystąpienia uczucia głodu, nawet pomimo obniżonej kaloryczności. Do wyznaczenia indeksu sytości użyto porcji o tej samej kaloryczności (240 kcal). Im większa waga i objętość takiej porcji, zawartość białka, błonnika oraz wody – tym wyższy indeks sytości. Również niższy stopień przetworzenia gwarantuje większą sytość. Dla przykładu – bardziej najemy się porcją gotowanych ziemniaków niż porcją frytek o tej samej kaloryczności. Generalnie gotowane ziemniaki są najbardziej sycące spośród przebadanych produktów. Punkt odniesienia stanowi białe pieczywo (IS = 100%). Im wyższy indeks sytości, tym lepiej – na diecie redukcyjnej. Z kolei dla sportowców, czy osób, które chcą przytyć, wysoki indeks sytości może być bardzo problematyczny. Gęstość energetyczna Z indeksem sytości wiąże się pojęcie gęstości energetycznej, czyli określenie ile kalorii znajduje się w danej gramaturze produktu. Niezdrowe przekąski typu czekolada, frytki, chipsy mają wysoką gęstość energetyczną. Dla przykładu – 100 g czekolady, czyli jedna tabliczka, to zwykle około 550 kcal. Z kolei 100 g truskawek to 33 kcal, co pokazuje, że truskawki mają niską gęstość energetyczną. Żeby dostarczyć sobie w postaci truskawek 550 kcal, trzeba zjeść ich około 1,7 kg. A to już całkiem spora ilość, którą naprawdę można się najeść – w przeciwieństwie do tabliczki czekolady, o której nie można powiedzieć, że jest sycąca. Dlatego w chwili napadu głodu sięganie po wysokokaloryczną przekąskę typu baton czy ciastko jest zdradliwe. Nie zaspokoi głodu na dłużej, może spowodować chwilowy wzrost poziomu cukru we krwi, a potem gwałtowny spadek, co wyzwoli chęć na kolejną przekąskę. W efekcie zjesz zdecydowanie za dużo. 550 kcal można również dostarczyć sobie w postaci bardzo sycącego, pełnowartościowego posiłku. Na przykład coś banalnego – pierś z kurczaka z ryżem i warzywami. W 500 g powyższego dania jest mniej więcej tyle kalorii, co w 100 g tabliczki czekolady. Plus wartości odżywcze są nieporównywalnie większe. Co jest szczególnie istotne w odchudzaniu przy niedoczynności tarczycy i Hashimoto. Gorsza praca tego narządu może wynikać z niedoborów pokarmowych – szczególnie selenu, cynku, żelaza, jodu. Czasem po ich uzupełnieniu okazuje się, że wyniki poprawiają się – FT4 i FT3 rosną, TSH maleje. Dlatego gdy się odchudzacie, zwracajcie szczególną uwagę na wartość odżywczą Waszych posiłków! Owszem, kalorie są najważniejsze, aby zredukować masę ciała i można to zrobić nawet jedząc fast-foody. Ale wpływ takiego postępowania na stan zdrowia, samopoczucie i pracę tarczycy – to inna kwestia. Jeśli nie chcesz sobie zaszkodzić, a zależy Ci na poprawie funkcjonowania tarczycy – dbaj o odpowiednią podaż białka, wybieraj produkty nieprzetworzone, o wysokim indeksie sytości, bogate w witaminy i składniki mineralne.Od pewnego czasu mam pewne objawy, ostatnio byłam na badaniu krwi i możliwe, że mam problemy z tarczycą. TSH, FT4 I FT3 wyszło mi w normie, natomiast Anty TPO znacznie podwyższone - 1000. Pierwszy raz podwyższony cholesterol - całkowity 207, LDL 138. Od pół roku zatrzymała mi się miesiączka, schudłam 6 kilo, choć się nie
